Adv. D'una manera benigna.
Sie reebut et sostengut benignament, Arnau de Vilanova (Menéndez Pelayo Heter, i, 750) | E ells responeren molt benignament, Muntaner Cròn., c. 4 | La seguent ystoria vullats benignament hoir, Valter Gris, 2 v.
Equivalent en castellà: Benignamente.