Bip-bip! 1 recurrència. Primera citació: 2002.Comparteix FacebookTwitterWhatsAppTelegramCorreuEnllaçBip-bip1 font, 2002.Interj. Onomatopeia del soroll agut i repetit que fan alguns aparells electrònics.La pausa s'omplí dels xiulets i bip-bip de la selva telefònica (Valentí Puig, «Dones que fumen», 1983).