En decadència, amb tendència a perdre's, a arruïnar-se. Etim.: probablement de «de roda-coixa», per assimilació consonàntica.
En aquesta casa van de roca-coix (Constantí) o de roca coixa (Valls).
Sinònim: De roca-coixa.
Equivalent en castellà: De capa caída.
Lloc: Camp de Tarr.