Ric-i-rac 1 recurrència. Primera citació: 2002.Comparteix FacebookTwitterWhatsAppTelegramCorreuEnllaçInterj. Onomat.: Rac-rac, ric-ric.[…] m'agrada el gri-gri dels grills, / lo ric-i-rac de les grauxes […] (Jacint Verdaguer, «Cap al vespre», «Jovenívoles (1863-65)», 1924).