Garraning! 1 recurrència. Primera citació: 2002.Comparteix FacebookTwitterWhatsAppTelegramCorreuEnllaçGarraning1 font, 2002.Interj. Onomat.: Ning.El jaio, que feia d'escolà com sempre, va tocar la campaneta, garraning, ning, ning!… i la missa va començar (Raimon Casellas, «Els sots feréstecs», 1901).