Ric-rec 1 recurrència. Primera citació: 2002.Comparteix FacebookTwitterWhatsAppTelegramCorreuEnllaçInterj. Onomat.: Ric-rac.L'aire era pesat, […] amb un ric-rec agre, d'ungles que esgratinyessin […] (Víctor Català, «L'empelt», «Drames rurals», 1902).