Tinc! 1 recurrència. Primera citació: 2002.Comparteix FacebookTwitterWhatsAppTelegramCorreuEnllaçTinc1 font, 2002.Interj. Onomat. : Clinc, ning.[Cau una moneda a terra i rebota:] Tinc! Tinc! (Picanyol, «Ot el bruixot» a «Cavall Fort», 654, 1989).