Sempre, en tot temps. També s'usava en pl.
La boca tota hora no diu veritat, Llull Cavall. 18 | Es tanta la mercè que él nos feya, que tota hora'ns feya honrar, Jaume I, Cròn., 3 | Só prest per entrar en la batalla, ara o tota hora que'ls jutges m'o manaran, Tirant, c. 73.