Amades i Gelats, Joan (1951): Folklore de Catalunya. Cançoner «Refranys del menjar i del beure», p. 1055. Editorial Selecta-Catalonia.
A qui no té pa el fan bellugar
11 recurrències en 9 variants. Primera citació: 1891.
El qui no té pa, el fan bellugar
3 fonts, 1951.
A qui no té pá / l' fan bellugá
1 font, 1891.
Sinònim: Qui no té pá, / alguna se n'ha de pensá.
A qui no té pa el fan bellugar
1 font, 2003.
A qui no té pa, / el fan bellugar
1 font, 1967.
El qui no té pa el fan bellugar
1 font, 2006.
El qui no té pa, té que furgar
1 font, 1926.
Lloc: Val.
Qui no té pa lo fan bellugar
1 font, 1992.
Qui no té pa, el fan bellugar
1 font, 1992.
Sinònim: Qui no té pa a la pastera, no té espera | La boca no vol noves.
Qui no té pà, lo fan bellugar (o moltes se-n pensa)
1 font, 1900.
V. Pobre.